Afrika şehirlerinde kömür, yaklaşık 200 milyon Afrikalı'nın (%27'si şehirli) birincil pişirme yakıtı olmaya devam ediyor. Demokratik Kongo Cumhuriyeti'nde hane halkının %70'inden fazlası buna bağımlı. Tanzanya'da bu oran %60'a yakınken, Kenya'da hanelerin %40'ından fazlası hala kömürle ısınıyor. Kentleşme ve elektriğe erişimin artmasına rağmen, kömür kullanımı kolaylığı nedeniyle artıyor. Ağırlıkça, yapıldığı odundan neredeyse iki kat daha fazla enerji içeriyor, bu da özellikle kırsal alanlarda taşımayı ve erişimi kolaylaştırıyor.

Ancak bu bağımlılığın büyük sonuçları var. Kömür kullanımından kaynaklanan iç mekan hava kirliliği, özellikle kadınlar ve çocuklar arasında solunum yolu hastalıklarının önde gelen nedenlerinden biri. Çevresel olarak ise ormansızlaşmayı ve karbon emisyonlarını hızlandırıyor. Bu sorunun boyutuna rağmen, alternatiflere erişim sınırlı kalıyor. Afrika genelinde 900 milyondan fazla insan hala temiz yakıtlardan ve teknolojilerden yoksun.

Bu nedenle, bu, kıtanın en acil ve yatırım yapılabilir boşluklarından biri.

Kenya'da KOKO Networks, mahalle dükkanlarındaki 3.000'den fazla akıllı yakıt ATM'si ağı aracılığıyla temiz biyoetanol sağlayan teknoloji destekli bir platformla kentsel enerjiyi yeniden düşünüyor. KOKO Networks tarafından şu anda bir milyondan fazla günlük pişirme olayının gerçekleştirilmesiyle, model, düşük gelirli kentsel ortamlarda temiz pişirmenin ticari olarak ölçeklenebileceğini kanıtlıyor.

Fırsat Kenya'nın ötesine uzanıyor. Kampala, Darüsselam ve Kinşasa gibi şehirler aynı baskılarla karşı karşıya: artan nüfuslar, artan yakıt talebi ve kötüleşen sağlık ve çevresel maliyetler. Temiz pişirme inovasyonu hızlandıkça, bu kentsel merkezler yatırım, üretim ve hizmet sunumu için önemli bir fırsatı temsil ediyor.